Zastosowania słomy w gospodarstwie rolnym

Słoma jest niezwykle uniwersalnym surowcem. Od wieków była wykorzystywana jako ściółka dla zwierząt, materiał do izolowania budynków czy do przykrywania kopców, w których przechowywało się zbiory. Obecnie, ze względu na zawartość cennych składników, słomę najczęściej stosuje się jako nawóz zastępujący obornik lub używa się jej w charakterze biomasy, czyli naturalnego surowca energetycznego.

Słoma jako nawóz

Słoma w charakterze nawozu jest wykorzystywana od wielu lat. Po żniwach jej nadwyżka była pozostawiana na polu do przyorania. Wartość nawozowa słomy zależy od tego, z jakich roślin została pozyskana.

Najbardziej korzystny dla gleby jest nawóz pochodzący z rzepaku i kukurydzy. Sprawdzi się on jednak tylko tam, gdzie ziemia ma określoną wartość pH. Wtedy następuje szybki rozkład – wyjaśnia specjalista z firmy DOZAGRO. Tego typu zabiegi stosuje się, aby wesprzeć tworzenie się warstwy próchniczej.

Słoma jest cennym źródłem materii organicznej i składników mineralnych. Jednak aby te substancje mogły efektywnie przeniknąć do gleby, surowiec musi zostać poddany rozdrobnieniu i zmieszaniu z ziemią przy wykorzystaniu odpowiednich maszyn rolniczych. Samo przyoranie nie przyniesie pożądanych efektów, a dodatkowo może spowodować rozwój grzybów i pleśni.

Słomę w charakterze nawozu najczęściej stosują gospodarstwa nastawione na produkcję rośliną, które wykorzystują surowiec jako alternatywę dla obornika. W zależności od kwasowości gleby, wraz z rozdrobnionymi pozostałościami roślin, można podawać do ziemi wapno lub wręcz przeciwnie – substancje zakwaszające.

Słoma jako biomasa

Wykorzystywanie słomy jako surowca energetycznego jest stosunkowo nowym pomysłem. Surowiec ten może być spalany bezpośrednio, np. w postaci bel czy kostek lub po uprzedniej obróbce, a więc w formie pelletu lub brykietu. Opłacalność zastosowania słomy jako paliwa jest przede wszystkim uzależniona od tego, z jakiego gatunku roślin pochodzi materiał. Do celów energetycznych wykorzystuje się jedynie słomę zbóż, rzepaku i rzepiku. Warto jednak podkreślić, że nie każde zboże pali się w taki sam sposób. Np. słoma owsiana nie jest polecana ze względu na tworzenie się dużej ilości żużlu.

Stosowanie słomianej biomasy jest korzystne ze względów ekologicznych. Jej spalanie nie generuje do atmosfery dwutlenku węgla, ponieważ przyjmuje się, że ilość wytworzonego gazu jest równa tej, którą roślina pobrała z atmosfery podczas wzrostu. Słoma charakteryzuje się także znacznie niższa obecnością siarki niż węgiel, dlatego jej stosowanie do celów grzewczych jest bardziej korzystne dla środowiska naturalnego.